Küçük Gün Işığım (Little Miss Sunshine)
Torun – Büyükbaba?
Dede – Efendim.
Torun – Ben kaybeden olmak istemiyorum.
Dede – Sen bir kaybeden değilsin. Kaybeden olduğun fikrine de nereden kapıldın?
Torun – Babam kaybedenlerden nefret ediyor ya.
Dede – Dur bakalım orada. Kaybeden nedir, biliyor musun? Kaybeden, kazanamamaktan öylesine korkar ki, denemez bile. Ama sen deniyorsun, değil mi?
Torun – Evet!
Dede – Öyleyse sen kaybeden değilsin.

Beethoven’ı Anlamak (Copying Beethoven)
Kadın – Hayalleri olan bir kız olmak nasıl bir şeydir bilirim.
Kız – Belki de böylece benim hayallerime saygı duyabilirsin.
Kadın – Sana güveneceğim Anna. Ama unutma, hayaller harika olabildikleri gibi tehlikeli de olabilir. Bazen de tehlikeli olduğundan harika görünebilirler.

Norbit
Kadın – Ne çok zaman geçti. Ama sanki burası hiç değişmemiş.
Adam – Evet, şimdi sen geldin ve sen gelince her şey aynı oldu. Hiç zaman geçmemiş gibi.

Fur: An Imaginary Portrait Of Diane Arbus
Kadın – Kim O?
Adam – O Althea. O bir hayran!
Kadın – Bir hayran demek.
Adam – Evet.
Kadın – Kime hayran?
Adam – Bir tahmin et.
Kadın – O neden senin kız arkadaşın değil o zaman?
Adam – Bana dokunmaktan çekiniyor, sebep bu!

Anlat İstanbul
Adam – Hilmi abi, abi hani iş?
2. Adam – İş iptal oldu. Herif ölmüş bu akşam.
Adam – Abi, dur izah edeyim.
2. Adam – Neyini izah edeceksin ki. Aşkın meşkin izahı mı olur?

Köstebek (The Departed)
1. Adam – O’na güvenmiyor musun?
2. Adam – Bu devirde kime güvenilir ki? Kaybedecek bir şeyi olmayan birine güvenemezsin.
1. Adam – Ben güvenilir biriyim.
2. Adam – Ama sen milyonda birsin.
1. Adam – On! On milyonda birim ben.

Kaplumbağalar da Uçar (Turtles Can Fly)
Kadın – Çocuğu aramıza koy, o zaman belki uyuyabiliriz.
Adam – Eğer çocuğu sevmeyi öğrenmezsen uyuyamazsın.

Hayatımın Kadınısın
Kadın – Hiçbir şey yarım kalmıyormuş hayatta, onu öğrendim. Yine karşılaştık.
Adam – Karşılaşmadık ki Asuman. Ben yaptım. Şu Allah’ıma hayretler ettim. Dedim “Nasıl bana böyle bir aşk vermiş. Sadece kendisini seveceğim kadar bir aşk.” Seni vermiş. Evlendiğim kadını senin benzerinden seçtim. Senin hayalinle aldattım o kadını. Onu öldürdükleri zaman üçümüzü birden vurdular Asuman.
Seni de vurdular, beni de vurdular. Sakat dolaştım. Seni yeniden görünce karım canlandı gözümde. Sen canlandın. Birgün yaram kapandı. Şunu bilmeni isterim, seni benim kadar seven olmamıştır bu alemde.

Kader
Adam – Bunu yapma bana.
Kadın – Sen de yapma. Benim için hava hoş. İyi bile olur. Ama insaniyetli olmaz. Sana da yazık, ailene de.
Adam – Sen de anla artık. Başka yolu yok bunun. Yazıkmış, kılmış, tüymüş hepsi hesap edildi bunların. Her şeye hazırım diyorum sana. De ki, “İyilik ediyorsun”, de ki “Sevap işliyorsun.” Herkesin inandığı bir şey var bu hayatta. Benimki de sensin n’apayım?

Yeni Dünya (The New World)
Kadın – Sana yakın olamayacaksam hayatın anlamı ne?
Adam – Senin kendi doğan, dertleri mutluluğa çevirebilir. Tüm bu acılar sana güç verecek ve daha iyi bir hayata kavuşacaksın. Bir ağacı düşün. Yaralarına rağmen nasıl da büyür. Bir dalı kırılsa bile büyümeyi bırakmaz. Işığa doğru uzamaya devam eder. Hayatımızdaki talihsizliklerle cesurca yüzleşmeli, bizi korkutmalarına izin vermemeliyiz. Hayat oyununu oynamalı. Sonra da acılarımızın unutulmasına izin vermeliyiz.

Korkuyorum Anne
Adam – Bazı insanları unuttuğumu söylüyorlar.
Doktor – Onlara inanmıyor musun?
Adam – Biraz. Ama meselâ şu dışarıda oturan adamın babam olduğunu söylüyorlar. Herkes…
Doktor – Yani babanı hatırlamıyor musun?
Adam – Benim babam değil ki…
Doktor – Baban kim peki?
Adam – …
Doktor – Baban dışındaki herkesi tanıyor musun peki?
Adam – Nasıl tanıyayım herkesi. O kadar çok insan var ki. O kadar çok göz, o kadar çok kulak, yelken kulak, o kadar çok burun, kazma dişler, sarı dişler, eller, kollar, gülme, ağlama, tırnak, bacak, tokat, sinir, gerdan, ayak, saç, uyku, sevgi, küpe, gözlük, sakal, sümük, tükürük, ter, ciğer…